Nie raz pewnie podczas wakacji w Italii czy oglądając ,,Ojca Chrzestnego’’ pomyśleliście sobie: ,,No, ten to taki typowy Włoch’’. Najpierw jednak musimy sobie zadać pytanie, co tak naprawdę oznacza określenie ,,typowy Włoch’’?
Nic dziwnego, że na Włochu niektórzy postawili krzyżyk. Wizerunek ,,Mariano- Italiano’’ najczęściej sugerują produkcje filmowe lub krótkotrwałe, wakacyjne znajomości. W oczach nas- Polaków, Włoch to ten opalony, z włosami na żel, prezentujący swój nagitors w rozpiętej, lnianej koszuli. Do 30-stki mieszka z mamą, nie pracuje, bumeluje, kocha wszystkie kobiety świata i nawet mu przez myśl nie przejdzie, aby odnaleźć stabilizację u boku tej jedynej, no chyba że jest nią la mammma! Włoszka natomiast, to ta ujadająca z czerwonymi ustami, gospodyni domu. Gotuje wiadra makaron dla całej rodziny, a za cel obrała sobie służyć swojemu małżonkowi. Taki jest właśnie ,,typowy’’ wizerunek Włochów.
Przede wszystkim, Włochów trzeba podzielić na Włochów Południowych i Północnych. Południowcy na ogół bardziej odpowiadają przybliżonemu stereotypowi; opaleni, otwarci, mają luźniejszy stosunek do życia. Lubią się bawić. Rodzina jest dla nich na pierwszym miejscu. Północni Włosi (m.in. Mediolańczycy) są skryci, nieśmiali, spokojni i bardziej
pracowici. Zasada jest jedna. Włoch Północny, Włocha Południowego nie darzy sympatią i wzajemnie. Północ pracuje, aby Południe mogło się bawić. Południe przyjeżdża na Północ w poszukiwaniu pracy. Południe drwi, że na Północy pizza to nie pizza, natomiast Północ twierdzi, że Południe nie umie mówić po włosku. Dla Południowych Włochów Mediolańczycy zadzierają nosa tzw. puzza sotto il naso (czyt. puca soto il nazo, w tł. smród pod nosem), natomiast według Mediolańczyków, Włosi z Południa to zwykłe brudasy – ,,terrone’’.
pracowici. Zasada jest jedna. Włoch Północny, Włocha Południowego nie darzy sympatią i wzajemnie. Północ pracuje, aby Południe mogło się bawić. Południe przyjeżdża na Północ w poszukiwaniu pracy. Południe drwi, że na Północy pizza to nie pizza, natomiast Północ twierdzi, że Południe nie umie mówić po włosku. Dla Południowych Włochów Mediolańczycy zadzierają nosa tzw. puzza sotto il naso (czyt. puca soto il nazo, w tł. smród pod nosem), natomiast według Mediolańczyków, Włosi z Południa to zwykłe brudasy – ,,terrone’’.
Włosi, których czasem nazywam pieszczotliwie ,,Makaronami’’ są kolorowi, gadatliwi, przeważnie uśmiechnięci i U-P-I-E-R-D-L-I-W-I, niektórzy.
,,PARLARE’’, czyli ,,ROZMAWIAĆ/MÓWIĆ’’ to, to co Włosi lubią najbardziej. Najczęściej w grupkach, na ławeczce, na środku chodnika, w siłowni, w metrze, w pracy. Gadają przy stole, przez telefon… gadają, gadają i gadają. Plotkują o innych, zastanawiają się co przygotować na kolację i dokąd wybrać się wieczorem. Gadają o tym jaka jest pogoda.. Jeżeli potrzebujesz informacji np. jak dojechać z punkt A do punktu B, to możesz być pewien, że do rozmowy przyłączy się cały autobus, którym właśnie jedziesz. Każdy chce pomóc, wykazując się swoją orientacją w terenie. Dla Włocha bowiem, oprócz chęci pomocy ważna jest przecież możliwość POROZMAWIANIA. Kolejnym aspektem jest włoska gościnność. Jeżeli akurat trafiłeś do włoskiego domostwa na weekend, wiedz, że
poczujesz się jak we własnym domu. Gość jest dla Włochów bardzo ważny. Zadbają o Twój komfort, oddając Ci nawet swój pokój. Nakarmią i upewnią się jeszcze kilka razy, czy niczego Ci nie trzeba. Jeżeli rozboli Cię brzuch pamiętaj, że włoscy domownicy, u których stacjonujesz poinformują o tym resztę rodziny, aby później, ktoś mógł wpaść na macchiato i zapytać się ,,come stai?’’, czyli dosłownie ,,jak stoisz?’’. Wyluzowane podejście do życia
charakteryzuje chyba większość mieszkańców Południowej Europy. Włoch się nie spieszy, Włoch ma czas. Włoch zamiast irytować się, że stoi w kolejce powie: ,,pazienza’’ (czyt. ,,pacjenca’’), czyli ,,cierpliwości’’. Zamiast maszerować do pracy, sprawdzając gorączkowo zegarek, przechadza się, zatrzyma na moment blokując Ci drogę, co mnie- Polkę osobiście doprowadza do szału.
poczujesz się jak we własnym domu. Gość jest dla Włochów bardzo ważny. Zadbają o Twój komfort, oddając Ci nawet swój pokój. Nakarmią i upewnią się jeszcze kilka razy, czy niczego Ci nie trzeba. Jeżeli rozboli Cię brzuch pamiętaj, że włoscy domownicy, u których stacjonujesz poinformują o tym resztę rodziny, aby później, ktoś mógł wpaść na macchiato i zapytać się ,,come stai?’’, czyli dosłownie ,,jak stoisz?’’. Wyluzowane podejście do życia
charakteryzuje chyba większość mieszkańców Południowej Europy. Włoch się nie spieszy, Włoch ma czas. Włoch zamiast irytować się, że stoi w kolejce powie: ,,pazienza’’ (czyt. ,,pacjenca’’), czyli ,,cierpliwości’’. Zamiast maszerować do pracy, sprawdzając gorączkowo zegarek, przechadza się, zatrzyma na moment blokując Ci drogę, co mnie- Polkę osobiście doprowadza do szału.
Niemniej, dłuższy pobyt w Italii, uzmysławia, że uśmiechnięta włoska facjata skrywa także ciemne strony gry. Wszystko zawsze wydaje się takie kolorowe, gdy jest nieznane. Mediolańczyków poznałam na tyle, aby stwierdzić , że kurtuazje mają opanowaną do perfekcji. Ten uśmiech to w dużej mierze rodzaj maski, aby nie powiedzieć tego, co negatywne, stając twarzą w twarz z rozmówcą. W Mediolanie odkryłam, że Włosi zamiast krytykować, to co robisz lub komentować, to co powiedziałeś kwitują wszystko uśmiechem. Nie raz słyszałam rozmowy telefoniczne Pani przemawiającej jedwabistym głosem, która później poirytowana, odkładając słuchawkę rzucała bluzgami. Nie powiedzą
wprost, a swoje myślą. Ta zasada dotyczy głównie północne Włochy, gdyż Południe raczej nie zwleka z ripostą. Innym przykładem włoskiej kurtuazji jest pochwała twojej ,,znajomości’’ języka. Nieważne ile znasz słów po włosku, czasem wystarczy, że tylko się przywitasz, a możesz być pewien, że usłyszysz: ,,Ma parli bene italiano!!’’, co oznacza: ,,Ale dobrze mówisz po włosku!!’’. Nie wiem. Może oni widzą w tym jakiś sens.
wprost, a swoje myślą. Ta zasada dotyczy głównie północne Włochy, gdyż Południe raczej nie zwleka z ripostą. Innym przykładem włoskiej kurtuazji jest pochwała twojej ,,znajomości’’ języka. Nieważne ile znasz słów po włosku, czasem wystarczy, że tylko się przywitasz, a możesz być pewien, że usłyszysz: ,,Ma parli bene italiano!!’’, co oznacza: ,,Ale dobrze mówisz po włosku!!’’. Nie wiem. Może oni widzą w tym jakiś sens.
To trzeba przyznać. Włocha interesuje wyłącznie czubek własnego nosa. Włoch nie ma głowy ani chęci, aby przejmować się cudzymi problemami. Przekonałam się o tym, obserwując niektórych moich znajomych z pracy, którzy przez pierwsze 2 miesiące naszej znajomości nie potrafili zapamiętać skąd pochodzę, czy przyjechałam sama, czy z rodziną, kim jest mój chłopak i właściwie co mnie przywiało do Milano? Znajomość z Włoszką
czy Włochem wymaga czasu, aby poznać się bliżej. Otwartość w relacji warunkują przede wszystkim okoliczności, w których się poznajecie. Dla Włochów po prostu własna kultura wydaje się najbardziej interesująca.
czy Włochem wymaga czasu, aby poznać się bliżej. Otwartość w relacji warunkują przede wszystkim okoliczności, w których się poznajecie. Dla Włochów po prostu własna kultura wydaje się najbardziej interesująca.
Biorąc pod uwagę fakt, iż Włosi nie lubią się przemęczać, w jakiś sposób można obalić stereotyp włoskiego maminsynka, mieszkającego z rodzicami pod jednym dachem do 30-stki. Włosi zwyczajnie nie widzą sensu opuszczania gniazda rodzinnego, aby wydawać
pieniądze na wynajem mieszkania. Nie ma pośpiechu. Można pracować, odkładać pieniądze na ,,czarną godzinę’’ i zajadać mamine obiadki bez stresu, że w skrzynce pocztowej czekają rachunki do zapłacenia. Filozofia mieszkania z rodzicami dotyczy zarówno Włochów, jak i Włoszki. W ten cały układ musi po prostu wkroczyć NIE-Włoch, czyli Polka, która zwinnie rozbija system. ,,Wygania’’ ukochanego syna do pracy i wije z nim własne gniazdko z dala od włoskiej teściowej ;).
pieniądze na wynajem mieszkania. Nie ma pośpiechu. Można pracować, odkładać pieniądze na ,,czarną godzinę’’ i zajadać mamine obiadki bez stresu, że w skrzynce pocztowej czekają rachunki do zapłacenia. Filozofia mieszkania z rodzicami dotyczy zarówno Włochów, jak i Włoszki. W ten cały układ musi po prostu wkroczyć NIE-Włoch, czyli Polka, która zwinnie rozbija system. ,,Wygania’’ ukochanego syna do pracy i wije z nim własne gniazdko z dala od włoskiej teściowej ;).
Ktoś mógłby pomyśleć, że pisząc to wszystko w jakiś sposób mogłabym urazić mojego Alberto. Musimy sobie uświadomić jedną ważną kwestię; pochodzenie nie determinuje cech charakteru. Możesz obcować z człowiekiem innej nacji, a wcale nie jest powiedziane, że ktoś będzie się tylko uśmiechał zamiast być z Tobą szczery albo, że pojedzie do mamy
wylać żale, bo ta zła Polka kazała mu wynieść śmieci. Ile ludzi na świecie, tyle osobowości, dlatego może lepiej nie generalizować, jeżeli nie znamy dobrze gruntu, po którym stąpamy.
wylać żale, bo ta zła Polka kazała mu wynieść śmieci. Ile ludzi na świecie, tyle osobowości, dlatego może lepiej nie generalizować, jeżeli nie znamy dobrze gruntu, po którym stąpamy.
A wy, jakie macie doświadczenia z Włochami?
Dominika
A teraz czas na Ciebie!
To wszystko, co czytasz jest dla Ciebie i z myślą o Tobie! Spodobało się? Zostaw po sobie ślad:
– w komentarzu, tu na blogu,
– udostępniając i komentując na Facebook’u
Ponadto, spotkasz mnie także na Instagramie, a do bezpośredniego kontaktu zapraszam Cię przez mail: ochmilano@gmail.com
Brak komentarzy